Overheidshandleidingen voor overleving: een nuttige eerste stap, maar verre van voldoende

Nu de Verenigde Staten zich geleidelijk lijken terug te trekken uit hun rol als historische beschermer van Europa, wordt het Oude Continent geconfronteerd met een harde, maar over het geheel genomen logische realiteit: de noodzaak om de eigen veiligheid in de wereld te waarborgen. Gezien de spanningen in Oekraïne, de risico's van escalatie met Rusland en de economische kwetsbaarheid is het idee van een groot conflict in Europa geen fictie meer.

Gezien deze dreiging versnellen verschillende Europese landen hun herbewapening en vooral de voorbereiding van hun bevolking op een mogelijke crisis. Zweden en Frankrijk hebben onlangs hun stempel gedrukt door een 'overlevingshandleiding' te verspreiden onder huishoudens . Dit initiatief is bedoeld om burgers bewust te maken van de noodzaak om veerkracht te bieden in geval van een ramp of oorlog.

Europa ontwaakt langzaam: tussen herbewapening en civiele voorbereiding

De signalen zijn duidelijk: vermindering van de Amerikaanse militaire steun in Europa (gedeeltelijke terugtrekking van troepen, prioriteit voor de Stille Oceaan), terugtrekking van de VS uit de NAVO en de Verenigde Naties, verhoging van de militaire uitgaven in Duitsland, Polen, Frankrijk en de Baltische landen , herinvoering van de dienstplicht in bepaalde Europese landen, bewustmakingscampagnes over crisisrisico's (overlevingspakketten, burgeroefeningen)...

Maar wat zijn deze overlevingshandleidingen die naar de bevolking zijn gestuurd waard? In Frankrijk is de inhoud van het ‘overlevingshandboek’ bijvoorbeeld te summier om niet als een ‘publiciteitsstunt’ te worden gezien.

De aanbevolen kit is inderdaad te oppervlakkig om een ​​echte crisis het hoofd te bieden en beperkt zich tot een basis EHBO-doos, wat blikvoer en een lijst met alarmnummers (aanbevelingen die er naïef van uitgaan dat de openbare diensten ook operationeel blijven in het geval van een langdurige stroomstoring, rellen of conflicten). Erger nog, de gids negeert volledig essentiële vaardigheden zoals waterzuivering, beveiliging van het huis en evacuatie uit vijandige gebieden. Door een passieve benadering ('wacht op hulp') te promoten in plaats van echte autonomie, wekt dit document de illusie van paraatheid, terwijl burgers tegelijkertijd gevaarlijk afhankelijk blijven van het systeem. Precies datgene wat in een kritieke situatie zou kunnen instorten.

Als u echte veerkracht wilt, kies dan voor integrale werken . Het is niet zo dat overleven iets nieuws is en dat er nog niet veel ervaren mensen op dit gebied aan hebben gewerkt...

WildTactic beveelt 8 boeken aan die je helpen je voor te bereiden

Als je effectief wilt trainen en niet in de valkuil wilt trappen van de gemakkelijke weg, dan zijn hier 8 uitgebreide werken die nuttig voor je zullen zijn .

Voor de essentiële basisprincipes:

• “SAS Survival Handbook” (John Wiseman) – De meest uitgebreide gids ter wereld
• “Wildlife Survival Manual” (David Manise) – Aangepast aan Europese omgevingen

Voor overleving in de stad:

• “When All Hell Breaks Loose” (Cody Lundin) – Het managen van de ineenstorting van de stad
• “De praktische gids voor de ranger” (Frans leger) – Militaire technieken aangepast aan burgers

Voor medische overleving:

• “The survival medicine handbook” (Alton & Alton) – Genezen zonder ziekenhuis
• “De 100 planten van de survivalist” (Denis Tribauneau) – Voed en genees jezelf met de natuur

Voor moderne bedreigingen:

• “Overlevingsvaardigheden voor een nucleaire oorlog” (Cresson H. Kearny) – Zo goed mogelijk overleven tijdens een nucleaire aanval

De 'overlevingshandleidingen' van de overheid zijn een symbolische eerste stap, maar geven vaak een vals gevoel van veiligheid. Bij een echte ineenstorting hebben degenen met diepgaande kennis en praktische vaardigheden een voorsprong...! Bereid je goed voor, rust jezelf uit en anticipeer met Wildtactic!